Ceza yargılamasında “itham sistemi” kabul edilmiştir. Suç işlediği iddiası ile yargılanan kişi hakkında mahkumiyet kararının verilebilmesi için, iddiaya konu suçu işlediğinin şüpheyi tümü ile yenecek şekilde yüzde yüz ispatlanması gerekir. Suça konu eylemi sanığın işlediği sabit olmadığı takdirde, ya suçu işlemediği veya işlediği hususunda şüphe yenilemediği gerekçesiyle beraat kararı verilmelidir.
*Yargıtay CGK, 2003/95 E., 2003/280 K.:*
"Hukuk devletinde ceza yargılamasının en önemli ilkelerinden biri suçun kuşkuya yer vermeyen bir kesinlikle ispat edilmesine bağlıdır. Şüpheli ve aydınlatılamamış olaylar ve iddialar sanığın aleyhine yorumlanarak hüküm tesis edilemez. Ceza mahkûmiyeti bir ihtimale değil, KESİN VE AÇIK BİR İSPATA DAYANMALIDIR. Bu ispat teorik de olsa hiçbir kuşku ve başka türlü bir oluşa olanak vermemelidir. YÜKSEK DE OLSA BİR İHTİMALE DAYANILARAK SANIĞI CEZALANDIRMAK, CEZA YARGILAMASININ EN ÖNEMLİ AMACI OLAN GERÇEĞE ULAŞMADAN HÜKÜM VERMEKTİR. O halde ceza yargılamasında mahkûmiyet, büyük veya küçük bir ihtimale değil, KUŞKUDAN UZAK BİR KESİNLİĞE DAYANMALIDIR. Adli hataların önüne geçilmesinin tek yolu budur. "